European Association for the Study of Obesity (Europejskie Towarzystwo Badań nad Otyłością).
Wezwanie do działania w sprawie otyłości
Stanowisko
Rady Pacjentów Chorych na Otyłość EASO
ogłoszone podczas Wystawy Światowej EXPO 2015 w Mediolanie
—————— Kontrola masy ciała z perspektywy społecznej —————-
Zjawisko stygmatyzacji (dyskryminacji) osób z otyłością nasila się z każdym dniem. Badania pokazują, że stygmat ten prowadzi do wstydu, a ten zaś wywołuje stres i inne czynniki ryzyka rozwoju chorób przewlekłych – najczęściej związanych z otyłością. Gdyby istotą choroby otyłości i problemów z nią związanych było jedynie ciało, to usunięcie ich byłoby możliwe poprzez przynajmniej czasową utratę wagi dzięki stosowaniu diet odchudzających. Jednak diety odchudzające to ograniczenie zarówno ilości, jak i jakości jedzenia, to głodzenie ciała. Diety odchudzające są sprzeczne z naturalnym żywieniem, ponieważ jedzenie może mieć ogromny wpływ na zdrowie!
Otyłość to znacznie więcej niż ciało! To chory człowiek, który prosi o pomoc! Pomoc ta niekoniecznie ma polegać na utracie masy ciała, ale w każdym przypadku pacjent oczekuje uznania i traktowania z szacunkiem. Medycyna dysponuje wiedzą o chorobie otyłości i jej leczeniu, a pacjenci mają doświadczenie w życiu z tą chorobą. Konstruktywne podejście do leczenia otyłości powinno uwzględniać współpracę opartą na zaufaniu pomiędzy specjalistą prowadzącym leczenie a pacjentem.
Powszechna opinia „schudnij, a będziesz szczęśliwy” to mit. Dla wielu z nas, osób które chorują na otyłość od dawna, często od dzieciństwa, nie chodzi tylko o utratę masy ciała, ale także o wpływ choroby na naszą tożsamość. Pod wpływem choroby zmienia się nasze życie towarzyskie, przestają pasować ubrania i buty. Pod wpływem choroby zmieniamy się my sami i bywa, że jesteśmy postrzegani przez otoczenie, także bliskie osoby, jako ciężar. Brak wsparcia najbliższych to wysokie ryzyko porażki w walce z chorobą.
W walce z chorobą otyłości istotne jest uświadomienie sobie, że tylko my sami możemy zbudować i utrzymać relacje ze swoim ciałem. Dla osób, które zbudowały swoją tożsamość jako osoby z otyłością, ważne jest aby postrzegały chorobę jako stan przewlekły.
—————- Kierunki działania ——————-
Chcemy szacunku. Pacjenci chorzy na otyłość skarżą się, że często nie są traktowani z szacunkiem. Jego brak wynika z niewielkiej wiedzy na temat samej choroby otyłości (nawet wśród samych osób otyłych) – o tym, że jest to choroba przewlekła, oraz dla wielu osób nieuleczalna jeśli chodzi o jej widoczne objawy.
Chcemy akceptacji. Chcemy akceptacji faktu, że osoby z otyłością są wartościowymi członkami naszych społeczeństw oraz na każdym poziomie powinny być chronione przed przemocą. To powinno pomóc w zbudowaniu szacunku, którego aktualnie pacjentom brakuje. „Kampanie szacunku” powinny być realizowane wśród polityków, pracowników służby zdrowia, naukowców, w mediach oraz wśród osób z otyłością.
Chcemy bezstronnej dyskusji. Wpływowi interesariusze – przemysł, media, towarzystwa ubezpieczeniowe, rządy państw – wszyscy unikają dyskusji na temat choroby otyłości powodując, że problem staje się coraz mniej transparentny. Pieniądze są dużo ważniejsze niż dobro pacjentów. (O ironio, opieka nad pacjentem, który czuje się dobrze jest tańsza.)
Chcemy podziału odpowiedzialności. Nie ma obecnie skutecznych szczepionek lub innych metod, programów leczenia otyłości. Odpowiedzialność za chorobę otyłości dźwigają całe społeczeństwa. Cała wina za chorobę spoczywa jednak na barkach osoby z otyłością. Powinniśmy razem pracować nad zmianą tego podejścia. Potrzebujemy uznania, że naukowcy, lekarze, menadżerowie oraz ustawodawcy, tak jak i pacjenci, muszą stać się częścią tego procesu zmian. Sukces wymaga wspólnego wysiłku. Aktualnie wszyscy razem ponosimy porażkę, ale razem możemy dokonać zmiany.
Całość tutaj>klik
