Gestalt – popęd głodu
Powiedz mi jak jesz…
Czy nawyki związane z jedzeniem zdradzają coś z Twojego sposobu obchodzenia się ze sobą samą i z otoczeniem?
W psychoterapii Gestalt pracuje się m. in. koncepcją figury i tła. Gdy figurą jest jedzenie, tło (środowisko, relacje itp) stanowi kontekst dla odżywiania się. Według tej teorii jedzenie w rodzinie może pełnić funkcję komunikacyjną, a nawet zastępować wyrażanie uczuć. Pearls – twórca tej koncepcji kieruje uwagę na tzw. Popęd głodu. Opisuje proces przyjmowania pożywienia jako przykład wymiany między jednostką a otoczeniem.
Od momentu ząbkowania jesteśmy zdolni do gryzienia, przeżuwania i smakowania podawanych pokarmów. Ostatecznie wchłaniamy co pożywne (i czynimy to częścią własnego ciała) albo odrzucamy co niestrawne, „wypluwamy”. Obcy materiał podczas przeżuwania ulega rozdrobnieniu i rozkładowi, jest w dosłownym sensie niszczony. Tylko w pełni przeżuty obcy materiał jest strawny i może być wchłonięty przez jelita. Cała reszta jest wydalona.
„Jesteś tym co jesz?”
Tak, ale najpierw musisz to pogryźć, przeżuć, połknąć, strawić i przyswoić…
Proces smakowania i przeżuwania Gestalt nazywa agresją dentalną. Połykane i wchłaniane jest tylko to co zostanie uznane za smaczne i strawne. Rozłożony pokarm przechodzi do krwi. Pobieramy z krwi służy jako budulec substancji ciała. To co obce – staje się własne. To co zewnętrzne staje się czymś co nas zasila i pozwala rosnąć. Tak jak w rozwoju i dojrzewaniu.
Podczas przeżuwania organizm znajduje czas na smakowanie obcego materiału. Smakowanie więc jest oddzielaniem i różnicowaniem tego, co wydaje się dla nas pożywne i tego co mu szkodzi. Istotną rolę odbywa wstręt. Który jasno daje nam znać: „nie”.
Po podziale pożywienia na strawne i smaczne oraz niestrawne i szkodliwe organizm podejmuje decyzję. Może wchłonąć obcy materiał jeśli mu smakuje i odrzucić jeśli mu nie pasuje. Tak ujawnia się odpowiedzialność i wolność jednostki. Przyjmuje i odrzuca wedle osobistej decyzji. Ponosi odpowiedzialność za odrzucenie tego co pożywne jak i za przyjmowanie w nadmiarze tego co mu szkodzi.
W życiu wchłaniamy i przeżuwamy własne jak i cudze doświadczenia, potrzebujemy informacji, wskazówek co do zachowania w społeczeństwie, nakazów, zakazów, rad i wzorców. Sprawdzamy jakie mają one dla nas znaczenie. Co z tego jest tym co sami chcemy. Dobrze sprawdzić co jakiś czas aktualność przyswojonych wzorców, czy to co „powinnaś” jest wciąż tym co chcesz?
- Co cię nasyca, co cię karmi a co szkodzi albo nie ma wartości?
- Może przyswojone obce reguły (tzw. introjekty) są teraz dla Ciebie „trujące”?
Na Tobie spoczywa odpowiedzialność za odrzucenie togo co Ci nie służy.
Zwróć uwagę na to, w jaki sposób jesz.
a)
- Czy koncentrujesz się na jedzeniu, czy raczej na smartfonie, serialu?
- Smakujesz tylko pierwszy kęs, a potem wszystko pochłaniasz?
- Czy przeżuwasz, smakujesz, to co lubisz, czy też nie?
- Zmuszasz się do jedzenia rzeczy, które Ci bardzo nie smakują?
- Czy doprawiasz danie w trakcie jedzenie, dosładzasz, dosalasz by poprawić ich smak?
- Wypłukujesz mdły smak jakimś napojem?
- Próbujesz od czasu do czasu nowych potraw?
- Budzi się w Tobie impuls by jeść nawet jak jesteś już najedzona?
- Co w takich chwilach tak naprawdę chciałabyś robić zamiast jedzenia?
- Jak jadłaś jako dziecko?
- Jak wychowali Cię rodzice w kwestii jedzenia?
b)
- Przeżuj do końca jeden kęs podczas każdego posiłku.
- Odczuj własności tego kęsa, zapach, smak.
- Zżuj go całkowicie w ustach, aż będzie rozcieńczony niczym płyn.
- Co zachodzi w Tobie podczas przeżuwania i smakowania?
Jeśli intersuje Cię poszukiwanie szerszego kontekstu Twojego odżywiania – umów się na konsultacje w gabinecie lub online.
Na podstawie Victor Chu „Psychoterapia Gestalt. Wykład podstawowy”
